Nie mogę przestać myśleć o ostatnich minutach meczu z Japonią na Mundialu. W końcówce spotkania zobaczyłem wszystko to, czego w piłce nie chcemy oglądać, a że był to mecz na mistrzostwach świata, o honor tylko spotęgowało negatywny przekaz.
Zacznę od tego, że nie jestem "kibicem sukcesu", jestem ostatnią osobą, które zabiera się za krytykowanie piłkarzy, bo w przeciwieństwie do niektórych internetowych "kanapowych specjalistów", szanuję pracę jaką trzeba włożyć, żeby coś w sporcie osiągnąć. Uważam, że dawno nie mieliśmy tak fajnej kadry. Nasi piłkarze grają w ciekawych klubach, niektórzy nawet w bardziej ciekawych jak Bayern Monachium, czy Juventus. Wiem, że część z nich jest już na schyłku piłkarskiej przygody, część dopiero zaczyna poważną piłkę, część wchodzi z ławki, a część walczy z kontuzjami. Wiem też, że nie bardzo widać na horyzoncie następców. Mimo wszystko mamy kadrę, z której możemy być dumni, mimo porażki na mundialu. Jestem w stanie zrozumieć, że przez zbieg rozmaitych okoliczności dwa pierwsze mecze nie poszły po naszej myśli. Odstawaliśmy fizycznie od rywali, a jak już to wiele osób podkreśliło, suma jakości piłkarskiej drużyny, przemawiała na korzyść rywali. Bardzo ucieszyłem się z przebudzenia Biało-Czerwonych w meczu o honor z Japonią. Po grze piłkarzy było widać, że chcą sprawić radość kibicom i pokazać serce do walki. Faktycznie przez 80 minut wyglądało to całkiem przyzwoicie.
Cały artykuł autorstwa Łukasza Okońskiego dostępny na stronie tatapilkarza.pl/
Turnieje Piłkarskie Dla Dzieci
